พระราชบัญญัติฉบับนี้ให้อำนาจรัฐบาลในการควบคุมโภคภัณฑ์ คือเครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ เมื่อเกิดสถานการณ์จำเป็น เพื่อสวัสดิภาพของประชาชน หรือเพื่อเศรษฐกิจและความมั่นคงของประเทศ การกำหนดว่าสิ่งใดจะเป็น “โภคภัณฑ์ควบคุม” ให้ออกเป็นกฎกระทรวง (ของกระทรวงมหาดไทยและกระทรวงพาณิชย์) ส่วนการกำหนด “วิธีการควบคุม” ให้ออกเป็นพระราชกฤษฎีกา ในส่วนที่เกี่ยวกับยาเสพติด พระราชบัญญัติฉบับนี้ถูกนำมาใช้ในการควบคุมสารเคมี ที่ใช้ในการผลิตยาเสพติด โดยห้ามนำ ขนย้าย จำหน่าย ครอบครอง ใช้ หรือเปลี่ยนแปลงสภาพภายในท้องที่กำหนดเว้นแต ่จะได้รับหนังสืออนุญาตจากผู้ว่าราชการจังหวัดของท้องที่นั้น
|
||||||
สารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาเสพติด ซึ่งถูกควบคุมในฐานะ “โภคภัณฑ์ควบคุม” โดยพระราชบัญญัติฉบับนี้ จะมีวิธีการควบคุมที่น้อยกว่าและจำกัดพื้นที่กว่า สารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาเสพติดซึ่งถูกควบคุมในฐานะ “ยาเสพติดให้โทษประเภท 4” ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2522 |